
"Όμορφη και παράξενη πατρίδα, ω σαν αυτή που μου `λαχε δεν είδα.
Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά, στήνει στην γη καράβι, κήπο στα νερά...''
Ελύτης
Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Γεννήθηκα στο Αιγάλεω το 1965. Ο δρόμος που κατοικούσα με την οικογένεια μου ήταν η οδός Σικελιανού. Ο πατέρας μου πάντα καμάρωνε, γιατί το όνομα στη Σικελιανού το είχε δώσει εκείνος μαζί με τον θείο Σαράντο Καργάκο. Σε αυτόν τον δρόμο τον μακρύ μεγάλωσα και έπαιξα. Ήταν δρόμος απέραντα φιλικός, με πολλές μητέρες, πολλά παιδιά και πολλές ελπίδες. Είχε ελιές στα πεζοδρόμια και λεμονιές πολλές που έβγαιναν από τους φράχτες. Αυτά τα τεράστια και γεμάτα από φως απογεύματα του Ιουνίου, τα παιδιά παίζαμε στον δρόμο μήλα και ξυλίκι, κουτσό και αμπάριζα και τον βασιλιά με τα δώδεκα σπαθιά. Κι όσο παίζαμε μας σκέπαζε ένας τρυφερός και αβάσταχτα γαλάζιος ουρανός. Σε αυτόν τον δρόμο γεννήθηκαν τα όνειρά μας κι η ανάσα μας ενώθηκε με άρωμα από αγιόκλημα και γιασεμί.
Το 1983 είμαι πλέον σπουδάστρια της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Παράλληλα παρακολουθώ μαθήματα εικαστικών κοντά στον γλύπτη και καθηγητή Φαέθοντα Γρυπάρη, του οποίου γίνομαι βοηθός κατά τη διάρκεια του έτους 1987. Επίσης παρακολουθώ τον δάσκαλο Λάκη Κουρεντζή σε σεμινάρια θεατρικού παιχνιδιού, που έχει αρχίσει ήδη να εφαρμόζεται στην εκπαιδευτική διαδικασία στοχεύοντας στην έκφραση του παιδικού συναισθήματος. Διορίστηκα στο δημόσιο δημοτικό σχολείο, στις 19 Φεβρουαρίου 1986, ανήμερα της γιορτής της αγίας Φιλοθέης. Αυτήν την αγία είχα προστάτιδα, στα τριάντα χρόνια που υπηρέτησα την εκπαίδευση. Οι μαθητές μου ήταν για εμένα δάσκαλοι και καθηγητές, γιατί μου έμαθαν το μοίρασμα και το πέρασμα από το «εγώ» στο άγιο «εμείς». 'Ομορφες στιγμές που έζησα μαζί τους έγιναν ιστορίες γεμάτες από ζεστασιά και αγάπη. Το 2006 κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο μου με τίτλο, "'Ενας παππούς, τέσσερα παιδιά, δώδεκα εγγόνια", από τις εκδόσεις Περιστέρι. Το 2018, εκδίδεται από τις εκδόσεις Θύρα, το βιβλίο μου με τίτλο "Το Πάσχα του Γιωργή" εγκαινιάζοντας έτσι τη συνεργασία μου με τον εκδοτικό οίκο κ. Αθανασίου Σταμούλη.
Από τότε και μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί από τις ίδιες εκδόσεις δύο ακόμα βιβλία, με τίτλο "Μέσα στον χρόνο περπατώ" και "Καλά Χριστούγεννα κύριοι Βι και Βι!" ενώ από τις εκδόσεις Άθως-εφηβικά, του ίδιου εκδοτικού οίκου, κυκλοφόρησε το βιβλίο μου με τίτλο, "'Ηρωες και Άγιοι, θρύλοι της λευτεριάς". Από το 1992, είμαι παντρεμένη με τον Αντώνη Μεταξά και με την ευλογία του Θεού έχουμε αποκτήσει δύο γιους και μια κόρη. Καθώς τα χρόνια περνούν και όλο και μεγαλώνω, σε δυο τόπους βλέπω τη ζωή μου τις ρίζες της να έχει απλώσει. Στον τόπο των Αθηνών και στον τόπο των Αρκαδικών βουνών. Και οι δύο είναι τόποι όμορφοι, με ιστορία και αγιότητα. Σε αυτούς γεννήθηκαν τα όνειρά μου, οι ελπίδες μου, τα οράματά μου, η αγάπη μου για τον άνθρωπο, την Ελλάδα και τον πολιτισμό της, τα ήθη, τα έθιμα και τις αξίες της, που δίνουν στη ζωή την ευγένεια που της χρειάζεται. Η Αθήνα, η γενέτειρά μου, και τα Αρκαδικά βουνά, που πάνε σβήνοντας ίσαμε τη Μάνη και σμίγουν με τον Ταΰγετο, ενώνοντας έτσι τις πατρίδες των γονιών μου σε μια καταγωγή γνήσια, αδιαίρετη, αδιαχώριστη και ιστορικά νοηματισμένη, καθόρισαν και πάντα θα καθορίζουν τα βήματά μου, την πορεία μου, τη ζωή μου και ολόκληρη την ύπαρξή μου.