Χριστούγεννα 2004 και….
Μια μεγάλη παρέα από καλλικαντζάρους παρασυρμένη από τις μυρουδιές των Χριστουγέννων εγκαταλείπουν το πριόνισμα του δέντρου που κρατά τη γη και βγαίνουν από τα έγκατά της για να εισβάλλουν στα στολισμένα σπιτικά των νοικοκυραίων. Στο πρώτο σπίτι που μπαίνουν το πρώτο πράγμα που αντικρίζουν είναι μια πιατέλα γεμάτη αχνισμένους κουραμπιέδες.
Ο Αρχικαλλικάντζαρος παίρνει το πιάτο και το βουτάει το πρόσωπό του µέσα στη ζάχαρη άχνη. Γίνεται άσπρος από τη ζάχαρη άχνη και όλοι τον δείχνουν και γελάνε, ενώ εκείνος εκείνος εκστασιασμένος από τη γεύση αναφωνεί:
‘’Μµµ… Πρέπει να ’ναι κουραµπιέδες αχ, τι νόστιµα γλυκά!
Και τότε όλοι μαζί οι Καλλικάντζαροι φωνάζουν ενθουσιασμένοι;
‘’Γεια στα χέρια σου, κυρά µου, και του χρόνου τα διπλά!’’
Κάθε φορά που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και φτιάχνω κουραμπιέδες, αυτή η σκηνή ζωντανεύει στο μυαλό μου και αυτή η ευχή μου ακούγεται δυνατά στα αυτιά σαν την πρώτη φορά που την άκουσα από τα παιδιά της τάξης μου, στο Χριστουγεννιάτικο θεατρικό που είχαμε ανεβάσει μαζί.
Την ίδια ευχή από καρδιάς μοιράζομαι μαζί σας φίλοι μου αγαπημένοι:
«Και του χρόνου, τα διπλά! Και γλυκίσματα και στολίσματα, με αγάπη, υγεία και χαρά!»
Χριστούγεννα 2004. Τα καλλικαντζαράκια
''Τα Καλλικαντζαράκια'', η Κωνσταντίνα, η Ρεγγίνα ο Γιώργος, η Βασούλα, ο Ηλίας κι εγώ.
Β' Δημοτικού! Εξαιρετικοί μαθητές των γραμμάτων αλλά και του... θεάτρου.
6ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου. Το σχολείο που με αγκάλιασε από είκοσι χρονών κορίτσι και το αγκάλιασα κι εγώ για τριάντα ολόκληρα χρόνια.Όσο για τους μαθητές μου… Έναν έναν τους θυμάμαι χωριστά γιατί ήτανε για μένα η πιο ζεστή αγκαλιά και ομολογώ πως εγώ ήμουν η δασκάλα των γραμμάτων κι εκείνοι ήταν για εμένα οι δάσκαλοι για ''το άγιο πέρασμα από το εγώ στο εμείς!'' Καλά Χριστούγεννα, αγαπημένα μου παιδιά!
YΓ Τα τελευταία χρόνια, τα υλικά που χρησιμοποιώ για τους κουραμπιέδες είναι μόνο φυτικής προέλευσης. Δεν υποτιμώ τους βουτυρένιους. Ίσα ίσα! Και μου αρέσουν και τους απολαμβάνω όταν τους γεύομαι. Αλλά όταν ανακάλυψα πως και οι λαδεροί κουραμπιέδες είναι εξίσου ωραίοι, ειδικά αν τους ραντίσει κανείς με ούζο ή ανθόνερο, κλίνω ανεπιφύλακτα σε αυτούς που έχουν πιο καλά λιπαρά.
ΣΥΝΤΑΓΗ
ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ ΜΕ ΥΛΙΚΑ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ,
ΑΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΟΥΖΟ
(για 30 κομμάτια)
- 200 γρ. φυτίνη (ελαϊς)
- 100γρ. ηλιέλαιο
- 35 γρ. ζάχαρη αχνη
- 1 κουτ. γλυκ. σόδα
- 3|4 φλιτζ. τσαγιού ούζο
- 3 βανίλιες
- 1 φλιτζ. τσαγιού καρβουδισμένο
- και ψιλοκομμένο αμύγδαλο
- 550 γραμμ. αλεύρι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Χτυπάμε τη φυτίνη, το ηλιέλαιο και τη ζάχαρη τουλάχιστον 15'
Διαλύουμε στο ούζο τη σόδα, τα προσθέτουμε και ανακατεύουμε
Στη συνέχεια προσθέτουμε τις βανίλιες και το αλεύρι σταδιακά.
Τελειώνουμε προσθέτοντας το αμύγδαλο
Πλάθουμε σε ό,τι σχήμα θέλουμε, στρογγυλούς ή μακρόστενους.
Ψήνουμε στους 180 βαθμούς και στον αέρα.
Όταν βγουν από τον φούρνο τους ραντίζουμε με ούζο και κάνουμε το πρώτο άχνισμα.
Το ούζο προσδίδει στον κουραμπιέ μια δροσερή γεύση και αφήνει μια καθαρή επίγευση, απογειώνοντάς τον.
Όμως υπάρχει και η άλλη εκδοχή της συνταγής, κατά την οποία αντικαθοστούμε το ούζο με κονιάκ και ραντίζουμε
όταν τους βγάλουμε από τον φούρνο με ανθόνερο. Ετούτη τη φορά η επίγευση των κουραμπιέδων είναι απαλή και εκλεπτυσμένη.
Όπως και νά'χει με ούζο ή κονιάκ, ο κουραμπιές των Χριστουγένων έχει άλλη νοστιμιά!
Καλά Χριστούγεννα!
