«Βραδιάζει και ρεμβάζω

την κρυμμένη ομορφιά

τη σιωπή της αθωότητας.

Βραδιάζει και ρεμβάζω

της ζωής τα φώτα

τα πολύτιμα πετράδια.

Βραδιάζει και ρεμβάζω

τα ευγενικά, τα φωτεινά

της αλήθειας τα πρόσωπα.

Βραδιάζει και ρεμβάζω

τους τόπους που γνώρισα

τους δρόμους που περπάτησα

τα βλέμματα που αντάλλαξα.

Βραδιάζει και ρεμβάζω

τη λύπη, τη χαρά, το δάκρυ.

Βραδιάζει και ρεμβάζω

τη θάλασσα

κι έναν κόσμο

που έχει αλλάξει

κι άλλον κόσμο

που θέλει να αλλάξει

κι εμένα που δεν θα αλλάξω ποτέ

κι εδώ θα μένω

κάθε που βραδιάζει

να ρεμβάζω

να ονειρεύομαι

να υπόσχομαι

πως ποτέ δε θα προδώσω

της ζωής την ομορφιά».

                   ΤΒΜ