«Πασχαλινό φεγγάρι,

άπειρο κάλλος

και μια αύρα μυροβόλος,

κρυφά να ψιθυρίζει

«Ωσσανά».

Πασχαλινό φεγγάρι,

του φίλου η έγερση,

του μαθητού η άρνηση,

της προδοσίας ο πόνος,

του Σταυρού η θεία κένωση,

της Εύας η λύτρωση.

Πασχαλινό φεγγάρι.

Εύοσμος ησυχία

νυχτερινή χαρμολύπη

κι ένας κόσμος που αγρυπνά,

να προσδοκά το υπερκόσμιο,

της Αναστάσεως το φως.

ΤΒΜ

«Εαρινά και Αναστάσιμα»