Μου αρέσει γιατί είναι εύγευστη, εαρινή και ευώδης.
Ανακαινίζει , ανανεώνει , αναζωογονεί και ίσως και να αδυνατίζει.
Μα πιο πολύ μου αρέσει, γιατί είναι το ξινό που γίνεται γλυκό.
Εύκολο το ‘χεις, τούτο το πράμα;
Χρόνια είναι που προσπαθείς, σε τούτη τη ζωή, να κάνεις το ξινό γλυκό.
Ε μα! Όταν σου δίνεται μια τέτοια ευκαιρία δεν την πετάς. Γιατί, μια τέτοια ευκαιρία σε διδάσκει πώς να μην κακοκαρδίζεσαι και πώς να αλλοιώνεις ό,τι καραδοκεί να σου στερήσει τη γαλήνη και τη χαρά.
Τι ωραία που το γράφει και ο Γκάτσος και τι ωραία που το τραγουδάει και η Μαίρη Λίντα; Θυμάσαι;
"Κάνε το δάκρυ σου χαρά και τον καημό σου του γιαλού μαργαριτάρι..."
Γι αυτό σου λέω, μην κακοκαρδίζεσαι πουλάκι μου! Κοινώς μην ξινίζεσαι. Να μένεις γλυκαμένος εσύ και τότε θα γλυκαίνεται και ο άλλος…ο ξινισμένος.
-Μα πώς γίνεται αυτό; τη ρώτησα.
-Ποιο; Το ξινό γλυκό; Βρε συ! Θα βγεις στην αντεπίθεση με τη ζάχαρη. Τι λέει η συνταγή ; Διάβασε:
-'Ενα κιλό φλούδα λεμόνι και ένα ένα κιλό ζάχαρη.
-Τα βλέπεις που στα λέω; Κάνε τώρα εσύ την μετατροπή!
Σα να λέει η συνταγή:
'Ενα κιλό ξινά λόγια, δικά μου - ένα κιλό γλυκά λόγια, δικά σου.
Γιατί κοίτα τώρα τι θα συμβεί αν αποκριθείς με τα ίδια, τα ξινά κι εσύ. Πάει! Ξίνισες κι εσύ, ξίνισε και η καρδιά σου.
Για σκέψου όμως…αν αποκριθείς γλυκά και να με γλυκάνεις μπορεί και την καρδιά σου τη ζαχαρένια σίγουρα θα περισώσεις.
Τάδε έφη η καλή μου φίλη, η Μεταξία, φιλοσοφώντας πάνω από μια μαρμελάδα λεμόνι.
ΤΒΜ
Συνταγή για μαρμελάδα λεμόνι
10 -12 λεμόνια τα οποία τα ξύνουμε ελαφρώς στον τρίφτη (δεν πρέπει να ασπρίσου και πού και πού αφήνουμε και λίγη σάρκα)
τα χαράζουμε σε τέσσερις μεριές κι ύστερα τα βράζουμε(περίπου μισή ώρα), σε μια κατσαρόλα με χοντρό πάτο, μέχρι να μαλακώσει η σάρκα και να τρυπιέται
τα στραγγίζουμε και τα αφήνουμε να κρυώσουν
καθώς έχουν μαλακώσει, μπορούμε να βγάλουμε από κάθε λεμόνι 4 μεγάλα κομμάτια σάρκας (συνολικά από όλα τα λεμόνια, 40-50 κομάτια). Αν θέλουμε και πιο έντονη γεύση ρίχνουμε και την ψίχα από ένα έως δύο λεμόνια, καθαρισμένα από ίνες και κουκούτσια
στη συνέχεια τα χοντροκόβουμε όλα μαζί στον πολυκόφτη
μετράμε τον χοντροκομμένο πολτό με φλιτζάνια και προσθέτουμε αντίστοιχα φλιτζάνια ζάχαρη.
νερό προσθέτουμε ανάλογο με την ποσότητα της ζάχαρης έχοντας ως μέτρο ότι:
1 κιλό ζάχαρη θέλει 1 φλυτζάνι τσαγιού νερό ή μισό φλιτζάνι νερό και μισό φλ. χυμό λεμόνι.
Συνοψίζοντας:
Εάν ο πολτός είναι 500 γραμ. θα χρειαστούμε και 500 γραμ. ζάχαρη κρυσταλλική και μισό φλιτζ. τσ. νερό, που, αν θέλουμε, το ανακατεύομε και με χυμό λεμονιού.
Βράζουμε το μίγμα μέχρι να δέσει η μαρμελάδα.
Καταλαβαίνουμε πως έχει δέσει, εάν, πιάνοντας μια ποσότητα με το κουτάλι, δούμε ότι ένα παχύ στρώμα μείνει στο ανάποδο κοίλο μέρος του κουταλιού ή της κουτάλας.
φωτ. εξωφύλου και φωτ. 1 από unsplash- Cristina Anne Costello and Tania Melnyczuk
φωτ. 3 κ'4: ΤΒΜ